conatus

conatus
cōnātus, ūs, m. [conor].
I.
Abstr., an effort, exertion, struggle, endeavor: ue [p. 396] ista hercle magno jam conatu magnas nugas dixerit, Ter. Heaut. 4, 1, 8:

quo majore conatu studioque aguntur,

Cic. Quint. 14, 47:

omnem sui tribunatus conatum in meam perniciem parare,

id. Fam. 5, 2, 6:

Genucius ad hostes magno conatu profectus,

Liv. 7, 6, 9:

in ipso conatu rerum circumegit se annus,

i. e. just as the affair was well begun, id. 9, 18, 15 Weissenb. ad loc.:

vixdum inchoatis rebus in ipso conatu gerendi belli,

id. 32, 28, 4.—
B.
Trop., an impulse, inclination, tendency:

dedit natura beluis et sensum et appetitum, ut altero conatum haberent ad naturales pastus capessendos, altero secernerent, etc.,

Cic. N. D. 2, 47, 122:

nulla est ullo in genere laus orationis, cujus in nostris orationibus non sit aliqua si non perfectio, at conatus tamen atque adumbratio,

id. Or. 29, 103:

se ad hostes contulit conatumque iracundiae suae morte sedavit,

id. Brut. 10, 42.—
II.
Concr., an attempt, effort, undertaking, enterprise, endeavor.
(α).
Sing.:

alii, si perrumpere possent conati... telis repulsi hoc conatu destiterunt,

Caes. B. G. 1, 8 fin.:

principem esse ad conatum exercitus conparandi,

Cic. Phil. 10, 11, 24:

hac ego religione non sum ab hoc conatu repulsus,

id. Or. 11, 36:

si in me impetum facere conabitur... ejus conatum refutabo,

id. Har. Resp. 4, 7:

Icarus primo statim conatu decidit,

Suet. Ner. 12:

a conatu resistendi deterritus se dedidit,

Nep. Dat. 4, 5.—
(β).
Plur.:

compressi tuos nefarios conatus,

Cic. Cat. 1, 5, 11:

perditi,

id. Off. 1, 30, 109:

quod conatus adversariorum infregissent,

Caes. B, G. 2, 21:

aut opprimet hominem aut omnis ejus motus conatusque prohibebit,

Cic. Cat. 2, 12, 26:

multis frustra conatibus captis,

Liv. 3, 5, 6; 9, 4, 1; 21, 29, 5:

conatibus alicujus accedere,

Suet. Oth. 4:

in mediis conatibus aegri Succidimus,

Verg. A. 12, 910:

obstare conatibus nostris,

Ov. R. Am. 683; Auct. B. Alex. 9; cf.:

optimi et clarissimi,

Cic. Fam. 12, 10, 2:

generosi,

Quint. 2, 4, 4:

crebri parvique,

id. 8, 5, 29:

ingentes adversus Germaniam,

Tac. Agr. 13:

vibrare nudis conatibus hastam,

Sil. 13, 161:

conatus alicujus supra vires,

Scrib. Comp. 101.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужна курсовая?
Synonyms:

Look at other dictionaries:

  • Conatus — (lat. cōnātus (vom Verb cōnāri) für Anstrengung, Bemühen, Streben) ist ein philosophischer Terminus, der die innere Neigung einer Sache bezeichnet, überhaupt oder hinsichtlich einer spezifischen Eigenschaft weiter zu bestehen (Persistenz,… …   Deutsch Wikipedia

  • Conatus — Co*na tus, n. [L., fr. conatus, p. p. of conari to attempt.] A natural tendency inherent in a body to develop itself; an attempt; an effort. [1913 Webster] What conatus could give prickles to the porcupine or hedgehog, or to the sheep its fleece? …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Conatus —  ♦ Conatus    Conatus способность жить или существовать. Это не потенциальное бытие, а реальное в том смысле, что оно всегда находится в процессе становления. По латыни это слово означает усилие, тенденция, напор, стремление. На философском языке …   Философский словарь Спонвиля

  • conatus — [kō nāt′əs] n. pl. conatus [L < conari: see CONATION] a directed effort; natural tendency or striving …   English World dictionary

  • Conatus —         (лат.) порыв, стремление. По Гоббсу, ответная реакция тела на воздействие силы. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • Conatus — (lat.), das Vorhaben; C. delinquendi, verbrecherischer Versuch …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Conātus — (lat.), s. Konat …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Conatus — Conātus (lat.), Versuch (eines Verbrechens) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • conatus — I noun attempt, choice, conation, conative will, desire, determination, direction, disposition, drift, endeavor, fancy, inclination, intention, leaning, mind, natural impulse, natural tendency, nisus, option, penchant, predilection,… …   Law dictionary

  • conatus — ● conatus nom masculin (mot latin) Chez Spinoza, effort de toute chose pour persévérer dans son être …   Encyclopédie Universelle

  • Conatus — This article is about a term in philosophy. For the Zola Jesus album, see Conatus (album). For the species of fish, see Platycephalus. Conatus (Latin for effort; endeavor; impulse, inclination, tendency; undertaking; striving) is a term used in… …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”